Wednesday, January 15, 2014

तुझा ही हाथ सुटणारच आहे ....

ते तुझे  हसणे  नव्हते
ते नशिबीच  पडले होते
दारिद्र्य लाभले मज
आयुष्यही दुखांनेच घेरले होते ....

खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात 
तुझा ही साथ सुटणारच आहे ....

तू   जाशीलही  निघून
ही वेळच  तशी आहे
सगळे  सोडून  गेल्यावर
मला तूच कितीवेळ सांभाळणार आहे ......

तुझे सुख तुला मिळावं
आजवर दुसरं काहीच  स्वप्नी नव्हतं
आजही देवाकडे हाथ जोडून
तुला सुखी ठेवच म्हणणार आहे .......

खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात 
तुझा ही हाथ सुटणारच आहे
एकटा आलो  इथवर  अन  मी
आता एकटाच  विरहात जाळणार आहे  ....

खरेच शोना माझ्या ह्या दारिद्र्यात 
तुझा ही साथ सुटणारच आहे....
-
©प्रशांत डी शिंदे
दि.१५-०१-२०१४

Tuesday, January 14, 2014

कशी हि भेट होती आपली ...............

कशी हि भेट होती  आपली
दोघांनी ही प्रेम म्हणून ती जपली

नात्यांची फिकर होती
ना कशासही सिमित
दोघांसही  ती  वाटली  आपली .........

एकमेकांनी स्वप्न पाहिले
पहिलेच  प्रेम होते ते
त्यावर दुखांचे धुके  दाटले

दोघांनी वाट  पहायची जाण्याची
पण  वेळ कधी नव्हतीच  जवळ  येण्याची
दूर  निघून  गेले ते   क्षण आज
राहिले  डोळ्यांत फक्त  आठवणी

माझी  होती तू  अन तुझाच  होतो मी
दोघांनी लिहलेल्या इतिहासात 
आता एकटाच  होतो मी ......
आता एकटाच होतो मी ....

कशी ही  भेट होती आपली ...
-
©प्रशांत डी शिंदे
दि.१४-०१-२०१४

Thursday, January 9, 2014

तुला माझे प्रेम कधी कळलेच नाही .....


हस~या  चेहऱ्यावर माझ्या
आजही तुला हसूच  सापडतंय
तुला का ठाऊक आत लपलेल्या हृदय
किती दुख सोसतंय..........

तुला माझे नेहमी  ओरड्नेच  दिसत आले
तुझ्या हास्यासाठी माझे मान खाली झुकणे 
कधी दिसलेच  नाही...............

तुझ्या सुखांना दारात तुझ्या खेळते ठेवले
पण त्यांशी  झुंजण्यात माझे  सुखांची आहुती  दिली
तुला मात्र कधी कळलेच नाही .........

तुझ्यासमोर असताना मी ही विदुषकासारखेच  वागलो
कारण तुझ्या डोळ्यांतले अश्रू मला कधी आवडलेच नाही

पण तरीही  दूर जायचे बोलतेस सारखी
खरेच  तुला माझे प्रेम कधी कळलेच नाही ....

खरेच तुला माझे प्रेम कधी कळलेच नाही .....
-
©प्रशांत डी शिंदे
दि.०९-०१-२०१४

मनाला ठाऊक असतं, मनामधले कोडे ..!

मनाला  ठाऊक असतं
मनामधले कोडे

हृदयास   ठाऊक असतं
जीवन  आहे थोडेच

जगायचे कुणासाठी  प्रश्न केला तर
आता कारण  आहेत खूप  थोडेच ....

तू माझा श्वास 
तूच ध्यासही
गुंतले जीवही तुझ्यात
तुझीच  आहे ओढही

प्रेमास जाणूनही
दुख  देतेस असामंजस्याचे
तुझीवीन सये जगणे आहे अवघडही ....
 

-
©प्रशांत डी शिंदे
दि.०९-०१-२०१४

Tuesday, January 7, 2014

डोळ्यांत फक्त आसवांचा किनाराच राहिला ....

किती तरी स्वप्न माझे अपूर्ण राहिले
डोळ्यांना वाट पाहणे आता रोजचेच  झाले

मिटलेली मुठ  ती आसवांची माझ्या
मुखावरच्या हसुने तुझा निरोप मी घेतला


कित्येक  स्वप्न माझे अपूर्ण ते
डोळ्यांत  फक्त  आसवांचा किनाराच  राहिला ....

परत   आलो एकटाच त्या अनोळखी विश्वातून
जिथे माझ्या भावनांचा खेळ सा~यांनीच   मांडला

आपलेच मानले होते तुला मी सये
इथेच  खरा दगा होता जाहला ....


तू नसतानाही कविता लिहल्या कित्येक आज
कविता  त्या बघ ओसाड  राहिल्या
प्रेमाचे  शब्द  तो माझ्या नाशिबतुनी वंचितच  राहिला .....

कित्येक  स्वप्न माझे अपूर्ण ते
डोळ्यांत  फक्त  आसवांचा किनाराच  राहिला ....


-
©प्रशांत डी शिंदे
दि .०७/०१/२०१४  

Thursday, January 2, 2014

सखा तूच खरा ....!



सखा तूच खरा ....!
___________________________

तुझ्या सारखे जगायला मला तरी जमत नाही
कधी फुलांतून रसाळ तर कधी मनातला ज्वर
असे कवितेतून दूर करायला मला असे शक्यच नाही .......

प्रेमाची भाषा  तुझ्या स्वरात ऐकिले
मनानेही मोठे व्हायला गड्या मला तरी जमत  नाही
दुख सार्यांचे तुझ्या हातांशी घेऊन
आनंद  स्वीकृतणारा तुझ्यासारखा तरी कुणीच नाही ....

अन मग येते  दोस्ती  हि आपली
दोस्तीत रंग भरणारा तू
पाठीशी  उभा राहणारा
मायेची गरज असता अलिंगन देणारा तो कृष्ण
माझ्यासाठी तर सखा तूच खरा .....
-
©प्रशांत डी शिंदे