हल्ली रडणंही जमत नाही..

कुठे हरवतो  मलाही कळत नाही
हसता हसता येतो कंठ दाटुनी
खरंच का कळत नाही
फक्त आठवण  येते 
अन ....
आठवणींना जवळ घेऊन हल्ली रडणंही जमत नाही.....

©प्रशांत डी.शिंदे.....

कुणी जगावं.. कुणी मरावं..

एक जिव येतो,एक जिव जातो 
कुणी जन्म म्हणतो कुणी मरण म्हणतो

डोळ्यांसमोर घडतं सारं
कुणी हसतो कुणी रडतो

कुणाच्या येण्याने आयुष्यं बदलतं
कुणाच्या जाण्याने आयुष्यं एकटे एकटे होतं

रहावं कि संपावं हा एक प्रश्न आहे
दु:खच ठरवतं  ईथे कुणी  जगावं कुणी मरावं.....

©प्रशांत डी.शिंदे.....

खेळ तिचा..डाव तिचा....

देव आहेच कुठे का त्याला मानायचे
टेकलेही होते हे आशिष माझे समोर ..तिच्या सुखांसाठी
तिला तिचे मिळाले जेव्हा
तिने नेमके माझे होणे नकारले होते 

दुनियेची कोण करतो पर्वा  
कुठे वेळ सावराया मला माझ्याच दुखांतुन
शिल्लक आहेत तिच्या आठवणी सोबत पावलोपावली
आता तिच्या आठवणीही काळजास ब~याच वेदना देते ....

का उगाच देवाला मानायचे
तिचा खेळ होता सारा
तिचाच डाव होता तिने जिंकायचे मी हरायचे.......

©प्रशांत डी.शिंदे....
दि.१७.०२.२०१६.