प्रेम आहे धोक्याचे ...

किती दिवस असतात प्रेमाचे
किती आयुष्य आहे ह्या सुखांचे
डोळ्यात उतरलेल्या प्रेमळ स्वप्नांना
कितीवेळ असेच पहायचे ..........

आनंद असतो प्रेमात 
जेव्हा तुझा हाथ हातात असतो
मिठीत तुझ्या असताना दुखांचा भास अदृश्य असतो
जगायचे असतं आयुष्य तुझ्या सहवासातच
पण का असे दृष्ट लागते प्रेमाला
वळणे येतात मध्येच धोक्याचे .....................

किती जपायचे हे नातं मीच नेहमी
तू ही आता जपतजा 
खचतो मी सांभाळताना त्यांना
तू येउन सांभाळत जा .............

खूप नशिबाने मिळतं हे नातं
म्हणूनच डोळ्यांना काहींच्या खुपसत असतं
अन आपल्या प्रेमाच्या   सागराला 
वादळरुपी दिशाहीन करीत असतं ..............

नाही जमत प्रत्येक  भावना असे
तुझ्यापासून लपवणं
तू तेव्हा माझ्या हृदयाचे दुख थोडे समजत जा .........

किती दिवस असतात प्रेमाचे
किती आयुष्य आहे ह्या सुखांचे
जपताना कळतं हे  प्रेम आहे खरेच  धोक्याचे ...
-
प्रशांत डी शिंदे
दि.१७/०२/२०१४

असेच असू दे प्रेम आमचे ........

जेव्हा  मनाला हुरहूर लागते
तिचा भास होतो
अन श्वासांचे संगीत तिच्या माझ्या कानी पडू लागतं..................

असेच असू दे प्रेम आमचे ........

ती आहेच अशी की मोहात कुणीही पडावे
कधी इतक्या जवळ असते माझ्या की
दोघांत काहीच अंतर नसतं
अन कधी इतक्या दूर असते की
डोळ्यांना  दूरवर तिचे चित्रही नसतं ..............

तिला माझे प्रेम कसे कळलं
हे एक गुपितच आहे
जेव्हा ओठांजवळ  ओठ येतात
श्वासही फुलू लागतो
मग .....
मिठीत येताच  दोघांसही   कळतं....खरंच आता एकमेकांची गरजच आहे ....

ती म्हणते मला खूप खूप आवडतोस तू 
मी म्हणतो तू माझा श्वास आहेस 
तुझ्याशिवाय माझे आयुष्य जसे अंधारलेले विश्वच आहे .....

खूप प्रेम आहे दोघांचे हे दोघेही जाणतात
म्हणूनच तर  थोडे भांडण तर कधी
आसवे आणुनी  सतत जवळ येण्याची कारणेच  शोधतात ..............

असेच असू दे प्रेम आमचे ...............

किंमत दोघांच्या मनाची होती
न होते गर्व  सौंदर्याचे कधी
म्हणूनच तर हे नाते  खूप पवित्र वाटत होते ........

शपथ  घेत होते रोजच 
स्वप्नही दोघांनी पाहिली
थोडे थोडे करून झोपड्याला ही ते  महलाचे रूप देत होते ...............
 

असेच असू दे प्रेम आमचे ........

असेच जगत होते दोघेही  मिठीत एकमेकांच्या मग
मृत्यूही सोबतच  येउ दे
दोघांनी  निरोप घेतला जरी सोबत
मग दुनियानेही आपल्या प्रेमास पाहून रडू दे ..................

असेच घडू दे  प्रेम करणा~यांचे
इतिहासाने   ही मग  प्रेमाला शब्दरूपी उतरवू दे .............
असेच असू दे प्रेम आमचे
आज सा~यां जगाला   पाहू दे .............
-
©प्रशांत डी शिंदे
दि.१२/०२/२०१४

शपथ नात्याची .............

आठवण बनून  भेटतात सारेच
पण ओठांवर नाव बनून मोजकेच राहतात

दु:खात सांत्वन करतात सारेच
पण आसवे पुसणारी मोजकीच असतात

कामापुरते गोड बोलून वार करणारे सारेच असतात
पण नात्यात गोडी ठेवून सोबत राहणारे क्वचितच सापडतात

लोभ नसतो कशाचा फक्त नातं महत्वाचे असतं
असे लोक मात्र नशिबानेच मिळत असतात ...........

मी कुठवर साथ देईल सांगू शकत नाही
पण  अर्ध्यावर नातं  सोडणार नाही 
तुझ्यावर आलेल्या संकटांत एकट्याने लढू देणार नाही
विश्वासाचे नातं आपले निरंतर जपून ठेवणार आहे ...............

म्हणूनच तर नातं हे अनमोल आपले बोलणारेही
फक्त   माझ्यासारखीच असतात ..........
-
©प्रशांत डी शिंदे
दि.११/०२/२०१४

Valentine ........

valentine येण्याची  चाहूल आता आधीच होऊ लागते
पण  पूर्वीसारखी मज्जा मात्र प्रेमात आता कमी वाटते

ती लाजत  भेटायची , थोडी भीतीही मनात  दिसायची
आता मात्र तिच्या डोळ्यांत  माझे मला शोधावं लागतं
ती मिठीत  घेते नेहमीच पण भासच मनी राहिलाय
तुझ्या  तर सावलीनेही  हात सैल सोडलाय   ........

कसला हा  गुलाब  दिन
अन  कसले फसवे आनंद
आयुष्यभर अश्रू देऊन का मनवायचे valentine ...........

प्रेम करायचे मनाने  हृदयालाही सामावायचे
आनंद  मुखावर  देऊन बंद  डोळ्यांनाही सुखवायचे

valentine ची चाहूल आता आधीच  होऊ लागलीय
रोजच्या तिच्या कटकटीने ती नकोशीच आता वाटू लागलीय ...........

तरी  बंध  जुळलेत हे , कारण  प्रेम  दोघांचे अनंत आहे
मनात काहूर असली तरी स्पंदने मात्र एक आहेत

होतात दुखी दोघेही अश्रू  आपले पाहून
मग  ओठांचा आस्वाद  देऊन 
एकरूप होतात सुख अन दुखः ही..............

असा  हा valentine  नेहमीच नवा वाटतो
प्रेमास  दुसर्यांच्या पाहून ते आपल्याही प्रेमाला आठवतो .............

असा हा valentine ........
-
©प्रशांत डी शिंदे
दि.०७/०२/२०१४

एक पहाट रोजचीच.............

एक पहाट  रोजचीच ती
आज मात्र  नवीन वाटली
डोळे  माझे उघडण्याआधीच  , तिने अंधाराची भेटही गाठली ............

तिला प्रेमाचे  वेड , वेडे होतो मी ही
मी तिच्या प्रेमात अन तिने मात्र प्रेमाचीही लाज न राखली ................

सोबत  थोड्या क्षणांची , आठवण  बनून  सोडायाची  
तिने  ठरवूनच मिठीत घेतले होते , पुढे  मिठी सैल सोडायाची

एक पहाट रोजचीच
आज मात्र नवीन वाटली .........

जगत तर आहे जीवन  हे  मात्र
उठण्या आधीच  तिरडीही  सजली ............ :'(
-
©प्रशांत डी शिंदे
दि.०६/०२/२०१४

मन हे असेच असतं ना ....

कसे  असतं ना मन आपले  .....
कुणाच्या हसण्याने  कळीसारखे उमलतं
हृदयात बसवून त्यास
मग हृदयाचे  स्पंदन बनवतं ...............

किती  जीव लावायचा 
त्याची हि  एक  सीमा नको का
आठवण काढून  मग कित्येकदा
पापण्याही बरेच  भिजवतं..............

शोधत राहतं वेड्यासारखे
मग फुलांनाही ते  विचारतं
कुठे असेल बरे ती ??सांगा .....??
अन पाखरांना हि ते विनवतं....................

असेच का होत असतं बरे  ह्या प्रेम लहरींना
का बरे किनारा लाभत नाही
जरा  विसावा घेतला कि ते ओसरल्याशिवाय राहत नाही ......

लोक ह्यालाच प्रेम म्हणतात ....बरं...
दुराव्यात  जवळ तर  मिठीमध्ये त्यांच्या
ते स्वर्गसुखच   मिळवत असतं ...........

तरी रस्ता  अनोळखीच राहतो प्रेमाचा
अन आयुष्यही  एकलेच  पडून जातं
जरासे असामंजस्य
अन जगणे हे मृत्यू बनून जातं............

ओठांवर  नाव तिचे येताच 
जगणेही  तिच्याविना
नकोसे होऊन लागतं  ...........

मन  हे  असेच  असतं ना ....

आपले नसतानाही
त्यावर  वेड्यासारखे प्रेम करत असतं .............

कसे बरे हे प्रेम म्हणावे
खरे कि खोटे ..अन का  विश्वास ठेवावे ?   
हात  रिकामेच  राहतात शेवटी ....
नेहमीच आठवणींसोबत का  जगावे ........................

तरी  प्रेम  असतं हे
जे  तिच्यासाठी सुखच मागतं
तिला जीवन  देण्यासाठी मग  ते हृदयही  अर्पण  करतं
अन  तिला पाहतच निरोप घेताना 
तिचीही पापणी ओली करून जातं  ............... :'(
-
©प्रशांत डी शिंदे
दि .०३/०२/२०१४