Sunday, May 10, 2015

आई.....

एक घर असतं तुटकंमुटकं
पडद्याआड दडलेल्या एका अस्तित्वाचं

उन्हात उभी राहुन 
लेकरांना मिळणा~या सावलीचं

पोटाला पिळ मारुन घास तुला 
भरवणारं

तुझ्या दुखांत तुला सावरणारं 
जखमा पाहुन मायेनं गोंजारत रडणारं

नसतं तिचं स्वप्नं काही 
नसते तिला फिकर स्वत:ची तिचा जीव असतो लेकरांत

असतं मायेचं भलं मोठं  हे आभाळ

हे एक नाव असतं जिव्हाळ्याचं
झोपेतही ओठांवर येणारं.. "आई ....

देवाआधी जवळ घेणारं.... माझी आई....
_
©प्रशांत डी शिंदे....
दि.१०.०५.२०१५

No comments:

Post a Comment