तुला आठवताना मी नेहमीच हरवून जायचे .......

तुला आठवताना  मी  नेहमीच  हरवून जायचे
तुझे  नाव  ह्या ओठांवर  थांबून तसेच  राहायचे
मग पुन्हा जायचे  मी  त्या जागेवर
जिथे  तू अन मी भेटायचो
तोच तो किनारा  होता  त्याच  त्या लाटा
तिथेच पलीकडे   दगडावर  तुझाच  भास तिथे मिळायचे

तुला आठवताना मी नेहमीच  हरवून जायचे
अन त्या  दगडांवर  माझे  डोळे  लगेच  ओलावायचे

मग  डोळे  पुसून  मी तसेच घरी यायचे
गेला  तो काळ अन  गेली  ती  वेळ
सांगत  माझे  एकटेपण मला छळायचे...

माझे एकटेपण  तेव्हा  माझ्यावरच  हसायचे  ....माझ्यावरच  हसायचे

तुला आठवताना मी नेहमीच  हरवून जायचे ........

-
© प्रशांत शिंदे